De BoetenbaintjesBoetenproat
Op je sloffen door de modder
Dankzij het organisatietalent van Marja waren er voldoende auto’s, of liever gezegd te veel. Dus even een paar parkeren op P&R Haren, bij iedereen bekend. Die langs de snelweg dus. Maar ja, er is er ook 1 bij station Haren. En zo kwam het dat de een op de ene plek stond en de ander op de andere. Toch met te veel auto’s naar Veenhuizen.
Drukte op de Grote Stille heide
Rudolf kwam er op het station niet helemaal uit: wáár moesten de auto’s geparkeerd worden? Op het Koonbroompad? Op het Kroomboonpad? De wat meer doorgewinterde BBtjes wisten het natuurlijk wel: Margreet D verwachtte ons aan het begin van het Boomkroonpad bij Drouwen. En na een voorstelrondje van twee aspirant-leden begonnen we daar vol goede moed met z’n zestienen aan de ons beloofde 25 km door bos, langs strand en over het Gasselter- en Gieterveld. We werden hierbij vergezeld door vele deelnemers van de Ultra Run die ons de hele verdere dag zouden achtervolgen, inhalen en ons verschrikt aan de kant lieten springen.
Hoogtepunt in het begin, venijn in de staart
Vandaag een wandeling vanaf Westerbork. Even na tienen ontstaat wat twijfel bij de eerste aangekomen wandelaars op de parkeerplaats. Geen wandelgroep te zien en Manon en Iena kennen elkaar nog niet.
‘Verluxen’ De Boetenbaintjes?
Aan het begin van het weekend werd er veel gesproken over wie, waar verbleef. Een aantal was in een hotel, een B&B, een Vrienden op de fiets adres en een paar op de camping. Slechts één, onze stoere Annemiek was met de tent. Oh ja, Rudolf sliep in z’n camperbusje.
De ‘lekkerste tent’ waar we ooit gezeten hebben
Moe Nieks
Tja, alleen de 10 BB-tjes die de voorspelde warmte aandurfden hebben kunnen genieten van deze plek.
Op het station hadden zich 8 mensen verzameld. Peter en Mariette hadden er een eind voor omgereden en dat was heel fijn, want nu paste iedereen in de twee auto’s. In Vlagtwedde stonden er nog drie BB-tjes te wachten. Iena was nieuw en wilde graag een keer meewandelen. Ze was enthousiast gemaakt door Iet. Voor Gerrit die meestal een behoorlijk stuk moet rijden was het een thuiswedstrijd, hij was te voet gekomen.
Thea’s laatste
Op de vergadering van de tochtencommissie had Thea ons jammerlijk op de hoogte gebracht van haar voornemen te stoppen met voorlopen. Een van de redenen was het gedoe en geregel van auto’s uit Groningen, terwijl zij in Drachten woont. Van de weeromstuit stonden er nu 4 auto’s en 6 BBtjes op het station, ook dat gaf dus wat geregel en gedoe maar we hadden wel vaker met dit bijltje gehakt en probleemloos kwamen we aan in Eastermar, waar nog eens 6 Bbtjes klaar stonden, onder wie buurvrouw Maria, die al een tijdje met blessures te kampen heeft en vandaag een stukje mee zou lopen. Ook Iet was voor het grootste deel weer van de partij.
Het verhaal van regen en zon
Waar we in de regel patent lijken te hebben op nét die ene dag mooi weer in een reeks van mindere dagen lijkt het erop dat het tij aan het keren is. Nu is het tenminste al een paar keer nét die ene dag eigenlijk veel te warm of veel te nat. Zo ook deze dag met Janny en Yolanda als veurlopers. 17 BBtjes zagen het wel zitten om vanuit Borger over landweggetjes en zandpaden naar de bossen van Odoorn en Exloo en over het Buinerveld te lopen. Maar ongelukkigerwijs waren we de bus nog niet uit of het begon te regenen, zodat we ons genoodzaakt zagen om ons snel, snel, in de regenkleding te hijsen en we min of meer in cognito onder al dat plastic aan de wandeling moesten beginnen.
Lauwersmeer
Daar was de wandeling van Annemiek en Frieda. Een dag om nooit te vergeten. Hij was raar, bijzonder, lang, nat, hilarisch, veel heen en weertjes, zoekmomenten, koffie die op zich liet wachten. Kortom: gedenkwaardig.