De Boetenbaintjes

ManonNicoleDeze dag zou een warmterecord breken en zo de geschiedenis ingaan als de warmste 8 maart ooit gemeten. Het verbaasde dan ook niemand dat dat veel BBtjes op de been bracht: met 21 waren we!

Janny, samen met Yolanda voorloper van dienst, zag die bui al hangen en was al een paar dagen succesvol aan het auto-lobbyen. Ook ik reed, maar mijn Google Maps wees me helaas niet de makkelijkste route, bovendien interpreteerde ik het op enig moment verkeerd en kwam zodoende op een fietspad terecht. Mijn medepassagiers vonden het een mooi pad, maar ja, het was wel fout.

Mede daardoor konden we pas tegen half elf aan de wandel. Vanaf de parkeerplaats bij het museumdorp Orvelte liepen we over het Reijntjesveld terug naar Orvelte, waar we al om half 12 op het terras zaten voor de koffie. Te vroeg, want eigenlijk nog niet open, maar we werden toch van koffie voorzien. Evrim, die nooit wandelt en nu weer eens meeliep vanwege het mooie weer, vroeg hoopvol of we al op de helft waren. We moesten daar smakelijk om lachen: we waren nog niet eens op een kwart! Na de koffie kwamen we langs de ons bekende picknick-schaapskooi en vervolgden we onze tocht over het Orvelterzand.

Met zo’n grote groep valt het niet mee om het tempo erin te houden, en het duurde dan ook even voor iedereen weer in de beentjes was. Maar wat genoten we van deze heerlijke dag. Het was een merkwaardige gewaarwording om met zo’n 19 graden te wandelen, terwijl de kale bomen en struiken nog nauwelijks vertoon van het voorjaar lieten zien. We liepen zonder jas, en een enkeling waagde zich zelfs aan blote benen. We hoorden onder supervisie van Margreet de boomleeuwerik en de grote lijster. Tot twee keer toe werd ons een pauze gegund, al dan niet in de zon. Een van de gespreksthema’s binnen mijn actieradius was dit keer onze outfits. Zo oogstte Yvon veel lof met haar glittertrui en werd mix & match kampioen Hotske gecomplimenteerd met haar waterflesjes die perfect bij haar kleding pasten. Peter was blij met zijn nieuwe schoenen en liep weer als een kievit.

In een rustig tempo kwamen we tegen half 5 Orvelte weer in, nog net op tijd voor de nazit gezien de sluitingstijd van 5 uur. Er werd wat administratie afgehandeld: benzine, parkeergeld en koffie, waren verbaasd over het aantal gelopen kilometers: 21, maar het voelde als veel meer en hieven het glas op Yolanda en Janny die ons een heerlijke dag hadden bezorgd.

Marja