Boetenproat
Geveld
De helft van de veurlopers. Een kastanjeboom. En heel veel essen.
De veurlopers hebben een sportblessure, zweepslag en zwakke enkel, zijn dus tijdelijk geveld en hoeven nog niet geruimd, naar wij hopen. Als het langduriger is, moet de oproep “tochtenleider gevraagd” , die we op de jaarvergadering geschrapt hadden, toch weer op de website. De kastanjeboom kan in de kachel. Hij stond in zijn eentje voor een boerderij, was nog niet zo heel erg oud en werd afgevoerd op zo’n grote laadbak voor een trekker.
Survival in Salland
Je hebt boetenbainen in soorten en maten. De doorgewinterde boetenbain zoals Annemiek twijfelt geen moment en geeft zich meteen op voor het winterkamperen. Een luxe bain, zoals ikzelf, stelt de beslissing nog maar even uit. Zal ik wel, zal ik niet? Gaat het vriezen? En hoeveel regen gaat er eigenlijk wel niet vallen?
Achterhoedegevechten
Door het prachtige voorjaarsweer, die alle storm en regen van de afgelopen weken deed vergeten, leek iedereen van slag, in de war en traag. Het begon al bij het vertrek. Margot kwam op de laatste nipper en kon nog net mee. Jo nam een eigen, snellere route via Assen (logisch als je 140 rijdt!). Marja scheurde erachteraan. De rest ging via Drachten. Marja ontdekte haar 'fout', kon Jo niet bijhouden, en ging op de tomtom verder.
Het kerstgevoel
Het valt dit jaar niet mee om het ware kerstgevoel te krijgen. De dag na Sinterklaas zijn de kerstbomen al uitverkocht, zodat je het nu moet doen met een te kleine, een zielige of zonder. Er ligt geen sneeuw of ijs en het is zo warm dat het wel voorjaar lijkt. En dan is het ook nog crisis natuurlijk; dus geen cadeautjes, of je eigen cadeautjes kopen, sobere kerstdiners en niet op wintersport. En niet te vergeten: het verplicht cocoonen met de familie.
Kerstkuier met Fatima
Wandelen is een leuke sport. Maar je moet er iets voor over hebben. Nietsvermoedend naar het station fietsen bijvoorbeeld en dan onverwacht onderuit gaan. Ja, het was gevaarlijk glad. Gelukkig kwam Hennie in de berm terecht; toch iets comfortabeler dan op die keiharde klinkers. En gelukkig bleek Wini op dezelfde plek ook bijna een smak te hebben gemaakt. Het lag dus duidelijk aan die plek…
Hagel, Hennie en Hert
Het begon niet goed, de kerstwandeling van Wim. De hagelbui bij vertrek en onderweg riep verlangens op om huiswaarts te keren en lekker te gaan lezen bij de kachel. Hennie was door de gladheid onderuit gegaan op de fiets en was ook bijna weer omgedraaid. Jo en Frieda hadden bijna een hert op de motorkap, maar die waren er al bijna, dus omkeren was niet zinvol.
Mooi Drenthe
‘Er gaat niets boven Groningen’ is al jaren lang de bekende promoslogan van de provincie Groningen. Dat is ook helemaal waar als het om weidsheid, ruimte, schoonheid en fietsen gaat. Maar ik vind het geen wandelprovincie: teveel asfalt en rechte wegen, dat vraagt om een iets hoger tempo. Wat wandelen betreft gaat er niets boven Mooi Drenthe en zeker niets boven het nationaal park de Drentsche Aa. En dus is het ook helemaal geen straf om daar 4 wandelingen in 3 maanden te maken. En zo te zien zijn veel Boetenbaintjes dat met mij eens: de opkomst is telkens ongekend hoog.
Communicatie is zo eenvoudig nog niet
Zeker niet voor de overheid. Wij wilden met de auto naar het station in Assen om daar de andere Boetenbaintjes te ontmoeten voor een fraaie herfstwandeling. Maar de N33 bleek die dag niet berijdbaar tot Gieten. Op de site van A naar B(eter) werd aangegeven dat de soort hinder ‘matig’ was, maar dat de aard van de hinder ‘wegafsluiting’ was en dat laatste lijkt mij toch tamelijk heftig, tenzij bedoeld werd dat de duur (slechts 1 dag van 9.00 -17.00 uur) matig was.